فهرست مطالب

1. بازار جهانی چای طی یک دهه گذشته در حاشیه عرضه بوده است که منجر به کاهش قیمت ها از نظر واقعی شده است. این گروه در تلاش خود برای دستگیری این روند ، اقدامات مختلفی را برای بهبود بازده صنعت با تحریک تقاضا در بازارهای رشد بالقوه بررسی کرده است. و بزرگترین تعهد آن تا به امروز ، ارتقاء فواید سلامتی چای برای افزایش مصرف سرانه در بازارهای موجود و "جدید". روش دیگر برای به حداقل رساندن عدم اطمینان قیمت و بهبود بازده صنعت (و متعاقباً برای تولید کنندگان) از طریق مدیریت ریسک بهتر است. این سند در مورد برخی از ابزارهای مدیریت ریسک مورد استفاده معامله گران سایر کالاها بحث می کند. این گروه ممکن است بخواهد برخی از این موارد را ارزیابی کند و در مورد ارتباط و سازگاری احتمالی آنها با تجارت چای تصمیم بگیرد.

2. در طول دو دهه گذشته ، تجارت کالاهای کشاورزی از بازارهای نقطه ای تکامل یافته است که کالاها بلافاصله پس از توافق دو طرف در مورد قیمت ، از فروشنده به خریدار منتقل می شوند ، و محبوب ترین بازارهای آینده و آینده است. وادتجارت در این بازارها زمانی اتفاق می افتد که شرکت کنندگان می توانند اطلاعات قیمت کالا را برای تاریخ آینده پیدا کنند و این قیمت ها را برای تحویل آینده قفل کنند. قراردادها یا معاملات در این بازارها معمولاً به عنوان ابزارهای مدیریت ریسک شناخته می شوند.

3. مزیت استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک این است که کاربران می توانند از خطرات قیمت خود محافظت کنند. این ابزارها خطرات را از طرف شرکت کننده در بازار که نسبت به خطرات برای کسانی که به دنبال ریسک هستند ، مانند دلالت بر خطرات منتقل می کند ، منتقل می کند. این ابزارها توسط دولت ها ، بازرگانان و در بعضی موارد تولید کنندگان برای مقابله با عدم قطعیت قیمت در سایر بازارهای کالا از جمله موارد مربوط به قهوه ، کاکائو و شکر استفاده شده است. تجربه نشان می دهد که در هنگام استفاده مناسب ، ابزارهای مدیریت ریسک به کاربران امکان می دهند تا به طور مؤثر با خطرات قیمت برخورد کنند.

4- بیشتر چای جهان در هر دو حراج یا بازارهای رو به جلو معامله می شود. حراج ها بیشترین میزان را در کشورهای تولیدکننده عمده ، حدود 84 درصد از کل چای معامله شده در سال 1997 (جدول 1) تشکیل می دهند. بازارهای حراج از نظر کشف قیمت (اطلاعات مربوط به قیمت ها و کمیت و فرم (فله) چای معامله شده در حراج ها به بازارهای نقدی یا نقدی گفته می شود. بازارهای نقطه ای فقط اطلاعات مربوط به قیمت های آنی را ارائه می دهند ، زیرا قیمت های تعیین شده برای کالاهایی که بلافاصله تحویل داده می شوند. آنها اطلاعات قیمت را برای تاریخ آینده ارائه نمی دهند و همچنین اجازه محافظت از آنها را نمی دهند.

جدول 1. مقادیر چای فروخته شده در حراج ها در کشورهای تولید کننده

5- چای فروخته شده از طریق قراردادهای رو به جلو ، محبوبیت 1 را به دست می آورد. یک مزیت قابل توجه این بازار نسبت به بازار حراج این است که شرکت کنندگان می توانند قیمت هایی را که می خواهند در آینده تجارت کنند ، قفل کنند. در بازار رو به جلو ، یک خریدار و یک فروشنده مبلغ توافق شده کالا را برای تحویل در تاریخ آینده توافق شده با قیمت از پیش تعیین شده خریداری و می فروشند. به عبارت دیگر ، هر قرارداد رو به جلو توافق نامه ای است که بین خریدار و یک فروشنده مذاکره شده است ، که برای تأمین نیازهای خاص هر دو طرف سفارشی شده است. از آنجا که قراردادهای رو به جلو نیاز به مذاکره بین فروشنده و خریدار دارند ، فقط شرکت کنندگان که همتای دارند می توانند در این بازار شرکت کنند. بنابراین ، شرکت کنندگان بدون اعتبار تجاری ممکن است ورود به بازار را دشوار کند. علاوه بر این ، قیمت ها در این بازار نسبت به قیمت حراج شفاف تر است.

6. علاوه بر قراردادهای Spot و Forward ، انواع مختلفی از ابزارهای مدیریت ریسک وجود دارد که در تجارت کالاهای کشاورزی استفاده می شود. بیشتر آنها از ترکیبی از جلو ، آینده و گزینه ها تشکیل شده اند.

7. قراردادهای آتی ابزارهای مدیریت ریسک مشابه قراردادهای رو به جلو از نظر کشف قیمت هستند اما در صرافی 2 استاندارد شده و معامله می شوند. مذاکرات بین خریداران و فروشندگان در مورد قوانین و شرایط در بازار آینده لازم نیست زیرا مقررات مبادله برای کلیه معاملات اعمال می شود. قراردادهای آتی شامل حاشیه ها (وثیقه) برای مقابله با ریسک همتای (عدم تحقق تعهد توسط شریک تجاری) است که در آن خریداران و فروشندگان موظفند هنگام حرکت قیمت ها علیه آنها ، مبلغ سپرده و حاشیه اولیه را بپردازند. در بازار آتی ، خرید فیزیکی اغلب در حالی که یکی از آنها در بازار رو به جلو است ، از محافظت از محافظت جدا می شوند. به عبارت دیگر ، در یک بازار آینده کاربران می توانند موقعیت های خود را قبل از بلوغ ببندند ، در حالی که قراردادهای رو به جلو معمولاً شامل تحویل فیزیکی کالاها در زمان بلوغ است.

8- قراردادهای گزینه ها مشابه قراردادهای آتی هستند اما گزینه ها به صاحب خود حق و نه تعهد را می دهند تا کالایی را در تاریخ آینده مشخص با قیمت از پیش تعیین شده خریداری یا بفروشند. اگر قیمت توافق شده بسیار پایین تر از قیمت معاملات فعلی باشد ، اگر اختلاف بیشتر از هزینه گزینه باشد ، صاحب گزینه تماس (حق خرید یا فروش) به دست می آورد. گزینه ها بدون از دست دادن فرصتی برای به دست آوردن سود از حرکات مطلوب ، از کاربران در برابر حرکات نامطلوب قیمت محافظت می کنند. چندین مبادله کالا گزینه های کالایی را ارائه می دهد. شرایط قرارداد توسط مبادلات تعیین می شود.

9. ابزارهای مدیریت ریسک به طور گسترده در مبادلات سازمان یافته و از طریق ترتیبات بدون نسخه (OTC) مورد استفاده قرار گرفته است. قراردادهای مبادله ای مبادله به طور معمول با توجه به سررسید ، اندازه قرارداد و شرایط تحویل استاندارد می شوند. قراردادهای OTC ، مانند قراردادهای رو به جلو ، به نیازهای کاربران سفارشی می شوند و اغلب کالاها ، ابزارها و یا سررسید را مشخص می کنند که در هر مبادله ای ارائه نمی شوند. در جدول 2 مزایا و مضرات OTC و قراردادهای استاندارد شده است. نیازهای همه بازیکنان در تجارت چای را نمی توان در هر یک از بازار واحد یافت. بنابراین ، مهم است که هر یک از شرکت کنندگان استفاده از ابزارهای مناسب برای بازار خود را درک کرده و مناسب ترین را انتخاب کنند. به عنوان مثال ، کاربران ممکن است مجبور شوند بخشی از سودهای احتمالی خود را از حرکات قیمت مطلوب خودداری کنند ، در حالی که قراردادهای استاندارد شده کاربران را ملزم به پرداخت سپرده اولیه یا هنگام خرید و فروش قراردادها می کنند و هنگام حرکت قیمت ها در برابر آنها 3 تماس می گیرند. علاوه بر این ، هزینه عملکرد (و تنظیم) اغلب به عنوان "هزینه" به کاربران منتقل می شود.

جدول 2. مزایا و مضرات OTC و قراردادهای استاندارد

• Basion Risk 4 تمایل به اندک دارد زیرا قراردادها برای تأمین نیازهای خاص کاربران سفارشی می شوند.

• برای شرکت در بازار هیچ سرمایه اولیه لازم نیست.

• هیچ تماس حاشیه ای (وثیقه) لازم نیست.

• شرایط قرارداد قابل مذاکره است به طوری که آنها می توانند طولانی تر از قراردادهای استاندارد باشند.

• قرارداد را می توان به شخص دیگری منتقل کرد. قراردادها قارچ هستند.

• قیمت ها نسبتاً شفاف هستند.

• مقررات مبادلات برای کلیه معاملات اعمال می شود. بنابراین ، معاملات توسط یک مبادله کنترل و تضمین می شوند (هیچ خطری طرف مقابل).

• هیچ مذاکره ای برای شرکت در بازار لازم نیست تا کسی بتواند با سپرده اولیه شرکت کند.

• قرارداد قابل فسخ یا انتقال به شخص دیگری نیست.
• قیمت ها کمتر شفاف هستند زیرا بین دو طرف مذاکره می شود.
• معاملات نظارت نمی شود تا خطرات طرف مقابل باقی بماند.

• از آنجا که این یک قرارداد استاندارد است، ریسک پایه باقی می ماند.
• فعالان بازار هنگام خرید/فروش قراردادها ملزم به پرداخت سپرده اولیه هستند.
• شرکت کنندگان در بازار ملزم به پرداخت مارجین کال هستند زمانی که قیمت ها برخلاف آنها حرکت می کند.
• مدت قرارداد کوتاه است (معمولا تا 18 ماه اما نقدینگی کالاهای کشاورزی در عرض 9-12 ماه متمرکز می شود).

10. قرارداد فوروارد تنها ابزار مدیریت ریسک است که در حال حاضر در تجارت چای استفاده می شود. قراردادهای آتی به مقابله با ریسک های قیمت کمک می کنند اما نسبت به سایر ابزارهای مدیریت ریسک انعطاف کمتری دارند. از آنجایی که ریسک فقط بین فروشنده و خریدار تقسیم می شود، سود حاصل از حرکت قیمت برای یک طرف ضرر برای طرف دیگر است.

11. به طور کلی، توسعه یک بازار مدیریت ریسک استاندارد نیازمند قیمت های شفاف، ریسک های پایه پایین و نقدینگی کافی است. قیمت چای نسبتاً شفاف است زیرا در حراجی های سازماندهی شده تعیین می شود. با این حال، عدم اطمینان از نظر ریسک های پایه و نقدینگی همچنان باقی است. ریسک اساسی زمانی به وجود می آید که طراحی قراردادهای استاندارد معامله شده در بازارهای بین المللی بسیار تعمیم یافته باشد و نیازهای محلی را منعکس نکند. نقدینگی به تعداد معامله گران و سرمایه گذارانی که مایل به مشارکت در بازار هستند بستگی دارد. افزایش حجم تجارت چای با ارزش افزوده نشان می دهد که بازار به طور فزاینده ای متنوع شده است. تنوع می‌تواند به کاهش نقدینگی و ریسک‌های پایه بیشتر کمک کند، اما بازارهای فرابورس می‌توانند ریسک‌های پایه و مشکلات نقدینگی را با سفارشی‌سازی قراردادها کاهش دهند.

12. توسعه محصولات جدید مدیریت ریسک مناسب برای چای مستلزم پرداختن به جنبه های فنی نه تنها جنبه های خاص کالا یا آنهایی است که به شرایط محلی مربوط می شود. در میان جنبه‌های خاص کالا برای تجارت چای، دوره زمانی کوتاهی است که ابزارهای مدیریت ریسک پوشش می‌دهند (احتمالاً کمتر از شش ماه)، در حالی که استراتژی‌های پوشش موثر معمولاً بلندمدت هستند.

13. علاوه بر تغییرات سنتی طرف عرضه و تقاضا، بازار جهانی چای با عدم قطعیت های فزاینده مواجه شده است، زیرا شرایط اقتصادی و بازار شرکت کنندگان متغیر و غیرقابل پیش بینی شده است. این عدم قطعیت ها منجر به افزایش نوسان قیمت شده است (ضمیمه). نوسانات قیمت منجر به غیرقابل پیش بینی بودن درآمد حاصل از چای می شود و ممکن است سرمایه گذاری بلندمدت را کاهش دهد.

14. استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک در سایر بازارهای عمده کالا از جمله بازارهای قهوه و کاکائو اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. رشد مستمر بازارهای مدیریت ریسک نشان می دهد که منافع می تواند قابل توجه باشد. اگرچه مسائل و الزامات خاصی برای استفاده از این ابزارها و توسعه بازارها وجود دارد، اما معرفی ابزارهای مدیریت ریسک به غیر از قراردادهای آتی ممکن است در بازار چای مفید باشد.

15. اگر صنعت چای بتواند در برابر خطرات نوسانات قیمت در بازار جهانی محافظت کند، می تواند بازدهی پربازده و پایدارتری به دست آورد. اگرچه کاهش ریسک قیمت از طریق استفاده از ابزارهای مدیریت ریسک ممکن است به صنعت چای امکان دستیابی به این اهداف را بدهد، دستیابی به مدیریت ریسک قیمت بهتر در بازار چای بدون شناسایی سیستم و ابزار مناسب برای چای آسان نیست. می توان تلاش هایی را برای توسعه یک رویکرد جامع، برای مدیریت بهتر درآمد حاصل از چای در برابر حرکت های غیرقابل پیش بینی و نامطلوب قیمت انجام داد. بنابراین ممکن است گروه بخواهد وضعیت قیمت را بررسی کند و ابزارهای مدیریت ریسک موجود در سایر بازارهای کالایی را به منظور توسعه یک استراتژی بلند مدت برای بهبود چشم انداز بازار چای در نظر بگیرد.

قیمت چای بی ثبات است. همانطور که از نمودار 1 مشخص است، قیمت چای در سه حراج بزرگ ماه به ماه و همچنین سال به سال با افزایش های گاه به گاه در نوسان است. هیچ الگوی خاصی برای این حرکت ها وجود ندارد که نشان می دهد درآمدها تحت تأثیر چرخه های غیرقابل پیش بینی "رونق و رکود" قیمت ها قرار گرفته اند. همچنین، قیمت‌ها در سه مرکز همیشه با هم حرکت نمی‌کنند، آنها از نظر سطح، نوسان و جهت متفاوت هستند، به ویژه برای قیمت‌های بین کلکته و مومباسا و بین کلکته و کلمبو. ضرایب همبستگی برای هر جفت از سال 1985 تا 1998 به ترتیب 0. 13 و 0. 29 است، که نشان می دهد عوامل خاص منطقه مانند رویدادهای اقتصادی و شرایط آب و هوایی بر حرکت قیمت چای تأثیر گذاشته اند و این بازارها به طور کامل یکپارچه نشده اند.

نمودار 1. حرکت قیمت چای در 3 قیمت عمده حراج: 1985-1998 (قیمت های اسمی، سنت آمریکا/کیلوگرم)

منبع: کمیته بین المللی چای

نمودار 2 قیمت چای را در سه حراج بزرگ نشان می دهد که با ارزش واحد تولیدی (MUV) کاهش یافته است. این سری قیمت، تأثیر حرکت قیمت مربوطه در بازار جهانی چای را بر قدرت خرید کشورهای صادرکننده چای می سنجد. نمودار نشان می دهد که سطح و جهت قدرت خرید کشورهای صادرکننده چای به طور تصادفی هر ساله در نوسان بوده است.

نمودار 2. شرایط تجارت چای (1985-1998): 1990 = 100 قیمت ثابت، سنت آمریکا / کیلوگرم