مزایا و مضرات سرمایه گذاری در صندوق های تامینی

توسط نویسنده کارمندان

25 سپتامبر 2013

سرمایه گذاری در صندوق های تامینی یکی از موضوعات قطبی ترین در دنیای سرمایه گذاری است. کریگ استنفورد می نویسد ، که در هر انتهای طیف ، با اندکی بین ، دیدگاه های بسیار خوبی وجود دارد ، که مزایای بالقوه را برجسته می کند و نگرانی های متداول در مورد سرمایه گذاری در صندوق های تامینی را برطرف می کند.

طرفداران صندوق پرچین سرمایه گذاری بدون تأیید جنبه های منفی ، یک تصویر گلگون را نقاشی می کنند ، در حالی که منتقدین بدون تأیید مزایای احتمالی ، یک دیدگاه مخالف را ترسیم می کنند.

به عنوان سرمایه گذاران صندوق پرچین فعال ، ما به طور مرتب باید به موضوعاتی از قبیل تراز منافع ، هزینه های بالاتر ، نقدینگی کمتر ، شفافیت کمتر و اجرای بپردازیم.

با این حال ، ما می دانیم که اگر بتوانیم این موضوعات را باو در غیر این صورت جریان های برگشت پذیر در دسترس نیست.

نمودارهای همراه با مقایسه معیارهای مختلف عملکرد برای یک نمونه کارها معمولی از صندوق های تامینی با صندوق متوسط رشد رشد استرالیا در طی 20 سال گذشته ، طیف وسیعی از این مزایا را نشان می دهد.

نمونه کارها صندوق های پرچین توسط صندوق HFRI صندوق کامپوزیت صندوق HFRI ، به دلارهای استرالیا نشان داده شده است.

این باید یک نمایندگی منصفانه از تجربه بیشتر سرمایه گذاران باشد ، زیرا شامل تمام هزینه ها می شود و برخی از تعصبات موجود در شاخص های دیگر را از بین می برد.

صندوق متوسطه رشد رشد استرالیا از نظرسنجی Superannuation Morningstar استرالیا - جهان رشد چند منظوره گرفته شده است ، و تمام بودجه موجود در این نظرسنجی را که دارای تاریخچه مربوط به 31 دسامبر 1992 است ، به دست می آورد ، جهانی 12 بودجه اساسی.

شکل 1 نشان می دهد که در طی این دوره ، بازده از نمونه کارها صندوق های تامینی 1 درصد در سال بالاتر بوده است (8. 2 درصد در مقایسه با 7. 2 درصد) ، با سطح نوسانات 1 درصد پایین تر از حد متوسط متوسط (متوسط) (5. 9 درصد در مقایسه با 7 درصد).

همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است ، متوسط فوق العاده ضرر و زیان 50 درصد بیشتر در طول بحران مالی اخیر (-30. 40 درصد در مقایسه با نمونه کارها صندوق های پرچی ن-18. 80 درصد) متحمل شده است.

در نتیجه ، Superfund متوسط هنوز پایین تر از ارزش قبل از بحران است ، در حالی که نمونه کارها صندوق های تامینی بسیار بالاتر از ارزش قبل از بحران آن است (شکل 2 را ببینید).

مسئله اولیه برای پرداختن به درک عمومی ضعیف از صندوق های تامینی است. مطبوعات غالباً وجوه های HEDGE را به عنوان دلالان تعیین می کنند که برای بی ثبات کردن بازارها مصمم هستند ، و حساب های رسانه ای صندوق های تامینی از دست دادن پول مشترک است.

تجربه ما از سرمایه گذاری در صندوق های تامینی این است که این شخصیت ها نادرست هستند. این به معنای انکار این نیست که برخی از سرمایه گذاران از سرمایه گذاری در صندوق های تامینی خسارات خود را تجربه کرده اند.

با این حال ، ما معتقدیم که در بیشتر موارد می توان از این ضررها جلوگیری کرد یا با یک فرایند دقیق و دقیق ساختار و مدیریت نمونه کارها همراه بود.

این امر اهمیت دقت کافی را برجسته می کند ، که ما به عنوان بخش مهمی از روند سرمایه گذاری در نظر می گیریم تا از سرمایه گذاری در صندوق های تامینی در جایی که ممکن است ضررهای تجاری فاجعه بار یا کلاهبرداری وجود داشته باشد ، جلوگیری شود.

در پاراگرافهای بعدی ما قبل از پرداختن به برخی از نگرانی های مشترک ، برخی از مزایای بالقوه سرمایه گذاری در صندوق های تامینی را شرح می دهیم.

مزایای احتمالی

توانایی کاهش تلفات

یکی از مزایای کلیدی سرمایه‌گذاری در صندوق‌های تامینی، توانایی آن‌ها در کاهش زیان در هنگام فروش سهام در بازار است.

این در شکل 3 نشان داده شده است، که عملکرد ابرصندوق رشد متوسط استرالیا را با مجموعه ای از صندوق های تامینی در بدترین 10 ماه برای شاخص S&P/ASX200 طی 20 سال تا 31 دسامبر 2012 مقایسه می کند.

طی این ماه‌ها، پرتفوی صندوق‌های تامینی به طور متوسط 3 درصد از دست داد، اگرچه زیان ابرصندوق متوسط تقریباً 50 درصد بیشتر بود (4. 4- درصد)، و زیان ناشی از بازار سهام تقریباً سه برابر بیشتر بود (-8. 7 درصد).

این بهبود در حفاظت نزولی بخش مهمی از بهبود نمایه ریسک/بازده پرتفوی است، و واضح است که صندوق‌های تامینی در کاهش زیان در طول فروش سهام در بازار موفق بوده‌اند.

حفظ سرمایه

مدیران صندوق های تامینی به ریسک از نظر از دست دادن سرمایه فکر می کنند و به طور فعال ریسک را مدیریت می کنند تا زیان خود را محدود کنند.

در مقابل، یک مدیر صندوق سنتی تمایل دارد به ریسک از نظر انحراف عملکرد از یک معیار فکر کند و به طور کلی به همان اندازه که بازار در مواقع سخت ضرر می کند ضرر می کند.

شکل 4 نشان می دهد که چرا فکر می کنیم سرمایه گذاری در صندوق های تامینی از منظر حفظ سرمایه منطقی است.

نمودار زیان هر شاخص را از 31 دسامبر 2006 نشان می دهد.

این بدترین نمونه از زیان صندوق های تامینی بود که می توانستیم پیدا کنیم، و نشان می دهد که پرتفوی صندوق های تامینی حدود 19 درصد در دوره ای از دست داده است که متوسط صندوق بازنشستگی رشد استرالیا بیش از 30 درصد از دست داده و بازار سهام استرالیا بیش از 45 درصد کاهش یافته است. سنت

این نمودار همچنین نشان می دهد که پرتفوی صندوق های تامینی تا نوامبر 2010 از زیان های اولیه خود بهبود یافته است، اگرچه تا دسامبر 2012، نه این صندوق ها و نه ASX به طور کامل زیان خود را جبران نکرده بودند.

تنوع بخشی

با کاهش قرار گرفتن در معرض حرکات عمومی بازار و تنها هدف قرار دادن ریسک‌های خاص، یک صندوق تامینی می‌تواند جریان بازدهی ایجاد کند که سطح همبستگی پایینی با دارایی‌های ریسک عمومی مانند سهام دارد و سطح نوسانات پایین‌تری دارد.

این مزایای ارزشمندی در ساخت نمونه کارها دارد و می تواند منجر به نمایه بازدهی منسجم تر در یک سبد متنوع شود.

هنگام تفسیر آمار همبستگی باید دقت کرد، زیرا همبستگی با علیت یکسان نیست، اما با در نظر گرفتن این موضوع، شکل 5 معیاری از همبستگی را با استفاده از آماری به نام R2 نشان می دهد. این به عنوان درصدی از حرکت در یک شاخص تعریف می شود که می تواند با حرکت در شاخص دیگر توضیح داده شود.

آنچه شکل 5 نشان می دهد این است که تقریباً 90 درصد از تغییرات در بازده ابرصندوق رشد متوسط را می توان با حرکت در بازار سهام استرالیا توضیح داد، در حالی که این تنها 60 درصد از تغییرات در بازده سبد صندوق های تامینی را توضیح می دهد.

نمودار نشان می دهد که پرتفوی صندوق های تامینی یک R2 متغیر و به طور مداوم پایین تر را نشان می دهد، در حالی که ابرصندوق رشد معمولی R2 ثابتی را نسبت به ASX نشان می دهد.

مفهوم این امر این است که سهام محرک بسیار قوی‌تری برای بازدهی ابرصندوق‌ها نسبت به آنچه معمولاً قدردانی می‌شود است، و سبد صندوق‌های تامینی می‌تواند تنوع‌بخش مفیدی برای صندوق بازنشستگی باشد.

موانع احتمالی

هیچ بحثی در مورد سرمایه گذاری صندوق های تامینی بدون تجزیه و تحلیل موانع احتمالی کامل نمی شود. در پاراگراف‌های بعدی، برخی از محدودیت‌های رایج و نحوه رسیدگی به آنها را بیان می‌کنیم.

هزینه های بالایی که توسط صندوق های تامینی شارژ می شود ، اغلب به عنوان دلیلی برای استفاده از آنها ذکر می شود ، تا جایی که بازده تنظیم شده ریسک پس از هزینه حتی در نظر گرفته نمی شود.

اگرچه ما موافق هستیم که هزینه ها اهمیت دارند ، اما فکر می کنیم این دیدگاه باریک یک اشتباه است. از آنجا که هدف بهبود بازده های تنظیم شده ریسک است ، ما سعی می کنیم از نگاه به هزینه های انزوا جلوگیری کنیم و در عوض سطح هزینه را در رابطه با ارزش مورد انتظار که ممکن است سرمایه گذاری اضافه کند ، ارزیابی کنیم.

این امر ما را به این نتیجه می رساند که تعداد کمی از صندوق های پرچین وجود دارد که ارزش پرداخت هزینه های بالاتری را برای آنها دارند ، اگرچه ما همچنین می دانیم که اکثریت قریب به اتفاق بازده هایی را ایجاد نمی کنند که هزینه های بالاتر آنها را توجیه می کند.

به عنوان نمونه ، ارزش این را دارد که رابطه بین هزینه های پرداخت شده و ارزش افزوده مدیران سرمایه گذاری سنتی را در نظر بگیرید.

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مدیران سهام عدالت به عنوان یک گروه تمایل دارند که معیار خود را به صورت پس از هزینه تحت فشار قرار دهند ، به طوری که هر ارزش افزوده تمایل به جبران هزینه های مدیر سرمایه گذاری دارد. این بدان معنی است که برای سرمایه گذار این است که هزینه های پرداخت شده بیش از مقدار ارزش افزوده است.

این را با یک صندوق پرچین خوب که در آن هزینه ها ، اگرچه بالاتر باشد ، فقط بخشی از ارزش افزوده را مصرف کنید و نسبت هزینه ها به ارزش افزوده برای سرمایه گذار بسیار مطلوب تر است.

ما فکر نمی کنیم که پرداخت هزینه های بالاتر لزوماً ایده بدی باشد اگر نتیجه سرمایه گذاری بهتری داشته باشد (بازده خالص بالاتر) ، و منطقی است که به حداقل برسد تمرکز یک برنامه سرمایه گذاری با هزینه یک سرمایه گذاری خوب به حداقل برسدنتیجه - آنچه در ابتدا ارزان به نظر می رسد می تواند در دراز مدت بسیار گران باشد.

تازگی

دو جنبه برای نقدینگی وجود دارد که ارزش آن را در نظر گرفته است. اولین مورد نقدینگی است که از طریق چرخه رستگاری عادی صندوق ارائه می شود.

جنبه دوم و مشکل ساز تر توانایی یا تمایل یک صندوق برای پیروی از شرایط رستگاری طبیعی آن در محیط های استرس مانند سال 2008 است.

ما از شرایط رستگاری عادی به عنوان یک محدودیت فکر نمی کنیم ، زیرا آنها از قبل شناخته شده اند و به طور کلی می توانند برای آن برنامه ریزی شوند ، اگرچه انتظار داریم برای پایین آمدن نقدینگی حق بیمه بازده کسب کنیم.

در هر صورت ، اکثر سرمایه گذاری ها در پرتفوی متنوع نقدینگی روزانه ارائه می دهند ، بنابراین داشتن بخش کمی که نقدینگی ماهانه یا سه ماهه ارائه می دهد باید تأثیر قابل توجهی در کل نقدینگی نمونه کارها داشته باشد.

با این حال ، جنبه دوم عدم رعایت شرایط رستگاری عادی ، یک نگرانی است-و در سال 2008 هنگام استفاده از روشهای مختلف برای جلوگیری از بازخرید مشتری ، توسط تعدادی از صندوق های تامینی بسیار ضعیف بود.

برای مدیریت این ریسک ، ما شرایط بازخرید هر صندوق پرچین را با نقدینگی سرمایه گذاری های اساسی آن مقایسه می کنیم و از مناسب بودن این موارد اطمینان می دهیم.

ما همچنین نقدینگی هر صندوق و همچنین کل نمونه کارها را در هر دو محیط طبیعی و استرس در نظر می گیریم تا اطمینان حاصل کنیم که این امر در سطح مناسبی نسبت به نقدینگی که ما به سرمایه گذاران خود ارائه می دهیم ، نگه داشته می شود.

شفافیت

شفافیت نمونه کارها را می توان در تعدادی از سطوح در نظر گرفت ، اما نکته اصلی برای بیشتر سرمایه گذاران ، نیاز به درک چگونگی ساخت نمونه کارها صندوق و آنچه در آن وجود دارد ، است.

جالب اینجاست که با وجود تجربیات منفی برخی سرمایه گذاران ، ما شفافیت پیدا نکرده ایم که مسئله ای باشد.

بیشتر مدیران صندوق های تامینی که با آنها روبرو شده ایم ، راحت در مورد نمونه کارها خود صحبت می کنند و خلاصه های مفیدی از ویژگی های برجسته نمونه کارها را بطور منظم توزیع می کنند. این اطلاعات همچنین می تواند با حساب های حسابرسی شده صندوق و سرپرست این صندوق متقاطع باشد.

یکی از راه حل های تبلیغاتی برای مسئله شفافیت ، استفاده از حساب های مدیریت شده جداگانه (SMA) است ، اگرچه ما معتقدیم که این موارد با مزایا و معایب همراه است.

استفاده از SMA امنیت بیشتری را به یک سرمایه گذار می دهد ، زیرا سرمایه گذار صاحب دارایی های اساسی را مستقیماً در اختیار دارد و یک مدیر سرمایه گذاری را برای مدیریت دارایی ها از طرف آنها منصوب می کند.

این مسئله را با یک ساختار هماهنگ سنتی که در آن سرمایه گذار به همراه سایر سرمایه گذاران ، در وسیله نقلیه ای که مدیر سرمایه گذاری از آن کنترل بسیار بیشتری دارد ، تضاد کنید.

یکی از معایب اصلی که با SMA پیدا می کنیم این است که مدیران بهتر آنها را ارائه نمی دهند ، بنابراین انتخاب وجوه محدود می شود و نتیجه عملکرد می تواند تأثیر بگذارد.

نتیجه

این مقاله دلیل منطقی برای اختصاص سرمایه به یک سبد با دقت انتخاب شده از صندوق های تامینی را نشان می دهد.

یکی از اصول اصلی فلسفه سرمایه گذاری ما این است که تولید و حفظ ثروت به مرور زمان به توانایی ترکیب ثروت به طور پیوسته و جلوگیری از خسارات بزرگ بستگی دارد.

با توجه به این موضوع ، ما فکر می کنیم که تخصیص سرمایه به صندوق های محافظت از مدیران ریسک فعال با توانایی محافظت از سرمایه در محیط های منفی بازار معقول است.

از حس ساخت و ساز نمونه کارها ، همچنین کمک می کند که بازده صندوق پرچین توسط عواملی که با محرک های بازده در اکثر اوراق بهادار متنوع - به ویژه ، سهام سنتی و سرمایه گذاری های درآمد ثابت - متفاوت است ، هدایت شود.

ما فکر می کنیم که سرمایه گذاری در یک نمونه کارها با دقت انتخاب شده از صندوق های تامینی منجر به بازده جذاب تر تنظیم ریسک می شود. ما همچنین فکر می کنیم که یک رویکرد نامشخص که اجازه می دهد گسترده ترین فرصت تعیین شده در نظر گرفته شود بهترین است.

دقت عملیاتی بسیار مهم است و بازده پس از هزینه ها از خود هزینه ها مهمتر است. برنامه های صندوق پرچین که بر این اساس اجرا شده است ، در مقایسه با صندوق متوسط رشد رشد استرالیا نتایج برتر به دست آورده است ، و ما معتقدیم که باید برای هر نمونه کارها متنوع که هدف از تولید بازده های تنظیم شده برتر در طولانی مدت است ، مورد توجه جدی باشد.